بررسی تاثیر زبری چند مقیاسی بر رفتار برشی درزهای سنگی با استفاده از تئوری موجک

برآورد صحیح ضریب زبری موثر، همواره یکی از اصلیترین محدودیتهای مدلهای پیشین بوده است. این مقاله چگونگی تاثیر زبری سطوح درز بر رفتار برشی درزهای مصنوعی گرانیتی طی آزمایش برش مستقیم را مورد بررسی قرار داده است. در این تحقیق با ترکیب نیمرخهایبرداشت شده از سطوح بالایی و پایینی درز، یک سطح مرکب تولید شد که به طور همزمان در برگیرندهی ویژگیهای دندانهداری هر دوسطح است. همچنین به منظور مطالعهی دندانهداری نیمرخهای برداشت شده، از روش تجزیهی چند مقیاس امواج بر پایهی تئوری موجک استفاده شده است. بااستفاده از تئوری موجک، امکان دید همزمان اجزای کوچک مقیاس ( زبری) و بزرگ مقیاس ( تموج) یک موج وجود دارد. پس از تجزیهی هر نیمرخ به مولفه های تقریبی ( یا تموج) و جزئی ( یا زبری) خود، هرکدام از آنها به طور جداگانه و با استفاده از اندیس آماری انحراف متوسط حسابی (S)  خصیصه دهی شدند. در نهایت مدلی برای بیان مقاومت برشی درز در گامهای برشی مختلف توسعه داده شد. انطباق مناسب نتایج حاصله از مدلسازی و نتایج آزمایشگاهی موفقیت نسبی این روش را تایید میکند.

 واژههای کلیدی :

درز سنگی، زبری، تئوری موجک، مقاومت برشی،

نویسندگان :

مصطفی شریف زاده 

سید احمد مهری شال 

یوسف میرزائیان

چهارمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران سال (1390)