اثر افزایش تعداد مفصلهاي لاستیکی بر نشست تونلهاي غرقابی

پیشرفت روزافزون علم و تکنولوژي، همگام با افزایش روزافزون جمعیت جوامع بشري، نیاز به زیرساختهاي حملو نقلی متناسب با این پیشرفت را متذکر میشود. در این میان استفاده از فضاهاي زیرزمینی در قالب تونلها از اهمیت خاصی برخوردار است. عبور از فضاهاي آبی همواره بزرگترین مانع براي طراحان شبکههاي بزرگ ارتباطی بودهاست. در نتیجه طراحی و اجراي تونلهاي عبوري از زیر آب به عنوان یک شاهکار مهندسی مطرح شد. در این تحقیق ضمن مزایا و معایب آنها مورد بررسی قرارگرفته است. سپس به ادبیات ،(Immersed Tunnels) معرفی تونل هاي غرقابی  فنی نشست در تونل هاي غرقابی پرداخته شدهاست. سرانجام یک تونل غرقابی مدلسازي شده و تاٌثیر تغییرات طول قطعات تونل بر نشست مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحلیل، روش اجزاء محدود است و نرم افزار مورد مطالعه Plaxis 3D Tunnel می باشد.

کلمات کلیدي:

تونل غرقابی، قطعه تونل، مفصل لاستیکی، نشست

نویسندگان :

بهروز حامد میرجعفري (دانشجوي کارشناسی ارشد خاك و پی، دانشگاه فردوسی مشهد)

جعفر بلوري بزاز (استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد)

محمدحسین صدقیانی (استادیار دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)