نوآوري در روشهاي متداول حفاري زیرزمینی در آبرفت تهران (مطالعه موردي ایستگاه مترو G’4 )

روش حفاري زیرزمینی با توجه به نوع و رطوبت خاك، موقعیت قناتهاي منطقه، فاصله تاج مقطع در حال حفاري تا سطح زمین، مشخصات هندسی مقطع، بار زنده موجود در سطح زمین و در بالاي مقطع در حال حفاري و میزان تردد ماشین آلات در تونل در حال ساخت متفاوت است.بدیهی است روش بهینه از نظر ایمنی، راندمان و هزینه عملیات اجرایی مناسبترین روش حفاري است. با توجه به عوامل محدود کننده از جمله ترافیک ماشین آلات و نیروي انسانی فعال در تونل و نیز فضاي بسیار محدود به منظور دپوي مصالح و یا خاکهاي حاصل از حفاري، در هر پروژه میتوان متناسب با شرایط موجود و با G’  استفاده از روش اجراي مناسب بر عوامل محدود کننده فوق غلبه نمود.در مطالعات صورت گرفته در مورد ایستگاه مترو  4معروف ) NATM جایگزینی روش استفاده از ریب یا تیر قوسی بتن مسلح (معروف به روش روسی) به جاي روش تیر پیشرو به روش اتریشی)، حذف استرات و استفاده از سازه اصلی در حفظ پایداري خاك و نیز اجراي سازه نگهبان گنبدي شکل با استفاده از ریبهاي متقاطع روشهایی هستند که هر یک با توجه به شرایط خاص حاکم بر پروژه تسریع عملیات اجرایی و صرفه جویی ریالی را با رعایت اصول فنی و ایمنی میسر ساختهاند.

کلمات کلیدي:

حفاري، ریب، تیر پیشرو، استرات، فریم

نویسندگان :

سید محمد فرید آستانه (استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزي)

علی آصف (کارشناس مهندسی عمران ، شرکت مهندسی آب و خاك)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)