مطالعه و بررسی خطرکلاگینگ در مسیرتونل کمکی کانال ابوذر تهران

نياز به حفاری مکانيزه تونلها در محيط های شهری در دو دهه اخير، پيوسته درحال افزایش بوده است. با این وجود مخاطراتي مانند گل گرفتگي، سایش، نشست سطحي و غيره در حفاری در محيط شهری وجود دارد كه قبل از اجرای هر پروژه باید پيش بيني شده و تمهيدات مقابله با آن اندیشيده شود. چسبندگي خاک یکي از موضوعات حساس در تونل های مکانيزه در زمين های نرم مي باشد كه به معني چسبندگي ذرات خاک به ابزار برشي، دیسک كاتر، كاترهد، اتاقک فشار و حتي نقاله مارپيچي ميباشد كه مي تواند سبب پدیده كلاگينگ و یا انسداد ناشي از گل گرفتگي در ماشين شود. در این مقاله روشهای زمين شناسي مهندسي و ژئوتکنيکي كه برای پيش بيني كلاگينگ در مسير تونل معرفي شده و برای این منظور تونل كمکي كانال ابوذر كه با استفاده از سپر تعادلي فشار زمين ) EPB TBM ( اجرا شده است، مورد مطالعه قرار گرفته است. این تونل با 1 متر در بخش شرقي بلوار ابوذر و در مجاورت كانال سرخه حصار حد فاصل پل دوم تا بزرگراه افسریه تهران واقع شده است. ارزیابي خطر / قطر 7 انسداد وگل گرفتگي با استفاده از روش های مختلف مانند) 2004 ) Burger and Thewes در بخش های مختلف مسير تونل نشان داد كه بيشتر مسيرتونل در محدوده خطركم تا متوسط قرار مي گيرند. 

کلمات کلیدی:

تونل، خطر کلاگینگ، حفاری مکانیزه

نویسندگان :

سید داود محمدی (استادیار دانشگاه بوعلی سینا)

امید فروغ (مدیر طراحی دسیبلین تونل مهندسین مشاور هندسه پارس)

مینا صدقی (دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی دانشگاه بوعلی سینا -
همدان)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)