تحلیل عددي پایدارسازي گودبرداري هاي عمیق در مناطق شهري (مدل سازي میخکوبی در خاك با استفاده از نرم افزار PLAXIS )

در سال هاي اخیر با توجه به توسعه وگسترش شهرها و افزایش تراکم جمعیت، تعداد طبقات زیرزمین و عمق گودبرداري افزایش یافته است. پایداري خاك جداره هاي گودبرداري شده به عنوان یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئوتکنیک مطرح می باشد. لذا شناسایی و اجراي روش هایی که به کمک آنها بتوان این مشکلات را تا حد امکان رفع نمود لازم و ضروري به نظر می رسد. در این تحقیق 3 مطالعه موردي در نظر گرفته شده است . دلیل انتخاب این مطالعات موردي وجود آب زیرزمینی در خاك رسی- سیلتی در پروژه اول، عمق زیاد گودبرداري در پروژه دوم و وجود سربار ناشی از بار ترافیکی در به دلیل سرعت اجرا، (Soil Nailing) پروژه سوم می باشد. براي گودهاي ناپایدار ذکر شده روش میخکوبی در خاك عدم نیاز به ماشین آلات سنگین، امکان ساخت پوسته درجا و عدم تداخل سازه نگهبان با عملیات اصلی ساختمان به عنوان با روش عددي اجزاء محدود Plaxis برترین روش پایدارسازي انتخاب شده است. براي مدل کردن نمونه ها از نرم افزار استفاده شده است. از مهمترین نتایج این آنالیزها می توان تأثیر افزایش پارامترهاي مقاومتی خاك بر کاهش تغییرشکل و نیروي وارده بر میخ ها را نام برد. وجود سربار، آب زیرزمینی و عمق زیاد گود باعث افزایش تغییرشکل ها می شود. هرچه به پایین گود نزدیک می شویم به دلیل کاهش سطح گسیختگی می توان طول میخ ها را کمتر در نظر گرفت.

کلمات کلیدي:

پایدارسازي جداره هاي گود، گودبرداري، سازه نگهبان، میخکوبی در خاك، نرم افزار .Plaxis

نویسندگان :

سیاوش پورمحمدي (کارشناس ارشد عمران- خاك و پی ، مدرس دانشگاه پیام نور واحد ري)

محمدرضا عطرچیان (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی- واحد زنجان)

یونس دقیق (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی- واحد کرج)

محمد دقیق (استادیار دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)