ارزیابی روشهاي تجربی تعیین ضریب فشردگی خاکهاي ریزدانه

این تحقیق با هدف بررسی و ارزیابی کارآئی روشهاي تجربی تعیین ضریب فشردگی خاکها و ارائه روشی جدید انجام گرفت. بدین منظور ابتدا اقدام به تهیه نمونه هاي متعدد از مناطق مختلف کشور و انجام آزمایشهاي مختلف شناسائی از جمله دانه بندي، حدود آتربرگ، تراکم، آنالیز شیمیایی و طبقه بندي بر روي آنها گردید. سپس آزمایش تحکیم یک بعدي بر روي نمونه ها با وضعیت هاي رطوبتی مختلف انجام گرفت. بطوریکه هر نمونه خاك در سه وضعیت رطوبتی  1برابر حد روانی مورد آزمایش تحکیم قرار گرفته و مقدار ضریب فشردگی به ازاي هر یک از / 0 و 2 /7 ،0/ حدود 3 نمونه هاي آزمایشی با استفاده از داده هاي آزمایشگاهی تعیین گردید. همچنین مقدار ضریب فشردگی نمونه ها با استفاده آنالیز همبستگی و رگرسیون بر SPSS از روابط تجربی مختلف برآورد گردیدند. سپس با استفاده از نرم افزار آماري روي داده هاي بدست آمده صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی ها مشخص گردید میزان همبستگی ضریب فشردگی با مشخصه هاي مرتبط با ساختمان اولیه نمونه ها به مراتب بیشتر از مقدار همبستگی آن با مشخصات مرتبط با جنس ذرات نظیر خواص خمیرائی خاك است. ارزیابی و مقایسه روشهاي موجود نیز نشان داد که روابط تجربی مبتنی بر مشخصه هاي مبین وضعیت ساختمان اولیه نمونه نظیر، نسبت پوکی، وزن واحد حجم از دقت و کارآئی بیشتري نسبت به سایر روشهاي موجود در تعیین ضریب فشردگی برخوردار است.

کلمات کلیدي:

ضریب فشردگی، تحکیم، نشست، سازه هاي آبیاري

نویسندگان :

نادر عباسی (استادیار موسسه تحقیقات فنی ومهندسی کشاورزي)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)