بررسی اثر استفاده از دال اتصال در تقویت فونداسیونهای منفرد و نواری

مقاوم سازی به معنای بالابردن مقاومت یک سازه در برابر نيروهای وارده ميباشد. پي ساختمان یکي از اجزای مهم سازه بهحساب مي آید كه مقاوم سازی آن از اهميت بالایي برخوردار است. با توجه به هزینه های بالای بهسازی فونداسيون، همواره سعي شده است از روشهایي استفاده گردد كه در آنها مقاوم سازی فونداسيون نياز نباشد ولي بهسازی آن امری ضروری و اجتنابناپذیر است. مقاومسازی و بهسازی فونداسيون به منظور جلوگيری از افزایش آسيب سازه ها از اهميت بالایي برخوردار است كه در صورت وجود پي ضعيف، كاهش ظرفيت باربری خاك مجاور پي به منظور ارتقاء عملکرد پي به لحاظ ایجاد ظرفيت باربری موردنياز، كاهش نشست تا حد مجاز انجام ميگيرد. یکي از راه کارهای بهسازی فونداسيون در برابر لغزش بهم بستن فونداسيونها و ایجاد مشاركت كليه فونداسيونها در تحمل بارهای جانبي ميباشد. در مقاومسازی فونداسيونها، در برخي موارد لازم است كه فونداسيونهای ستوني به فونداسيون نواری تبدیل شوند و یا فونداسيونهای نواری با استفاده از یک دیوار بتني در قالب دال اتصال به هم متصل شوند. این روشها زماني مورداستفاده قرار ميگيرند كه، اندازه بار و شرایط كاری پي تغيير كند، خاك زیر پي دستخوش تغيير شکلهای ناهموار قابلتوجهي شود و یا عوامل و شرایط دیگری كه در آن باید استحکام فونداسيون به طور قابل توجهي افزایش یابد. در این مقاله سعي بر آن شده تا با استفاده از تحليل عددی، تاثير استفاده از دال اتصال بر تقویت فونداسيونهای منفرد و تبدیل آن به فونداسيون نواری برای افزایش ظرفيت باربری و كاهش نشست در این فونداسيونها بررسي گردد.

کلمات کلیدی:

فونداسیون نواری، فونداسیون ستونی، مقاومسازی، دال اتصال، تحلیل عددی

نویسندگان :

محمدرضا ملائی (دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشگاه تفرش)

محسن بیرنگ برازین (دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشگاه یزد)

حمیدرضا صبا (استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)