برآورد و پيش بيني نشت و هجوم آب به داخل تونل با استفاده از روشهاي تحليلي و تجربي

مخاطرات ناشي از ورود آب به درون تونل را ميتوان به شرايط يا عوامل بالقوه ي زمين شناسي و هيدروژئولوژيكي اطلاق كرد كه توانايي و پتانسيل ايجاد خسارت زماني، مالي و جاني و تخريب محيط كار و محيط زيست يا تركيب آنها را داشته باشد. در صورتي كه قبل از حفاري اين مخاطرات پيشبيني نشده باشد و تمهيدات لازم براي مقابله با آنها در نظر گرفته نشود، پيآمدهاي جدي و جبران ناپذيري را در حين حفاري به دنبال خواهد داشت. لذا در اين تحقيق به منظور برآورد و پيشبيني نشت و هجوم آب به داخل تونل از روشهاي تحليلي و تجربي لي و هيوور استفاده شده است. نتايج حاصل از محاسبات نشان ميدهد كه اختلاف نسبتا زيادي بين نتايج به دست آمده از دو روش بيان شده وجود دارد. بر اساس محاسبات بيشترين ورودي آب به درون تونل در پهنه ي 8، اتفاق خواهد افتاد كه ناشي از وجود زون گسلي و خرد شده و بالا بودن تراوايي توده سنگ در اين مقطع ميباشد. لازم به ذكر است كمترين آب ورودي مربوط به پهنه هاي 1 و 2 ميباشد.

كلمات كليدي:

هيدروژئولوژيك، نشت و هجوم آب، روش تحليلي لي، روش تجربي هيوور