مقايسه كارايي معيارهاي تجربي شكست بر مبناي تحليل مقدار عدم قطعيت ثابت هاي هر معيار

در دهه هاي اخير، به منظور غلبه بر نقايص معيارهاي تئوريك شكست، چندين معيار تجربي براي شبيه سازي رفتار سه محوري سنگ بكر پيشنهاد شده است . با توجه به اينكه معيارهاي تجربي به طريق آماري و با برازش يك تابع بر دادههاي آزمايش سه محوره بدست مي آيد، كيفيت برازش آنها از لحاظ آماري قابل بررسي است . مقدار ضريب همبستگي، R 2 ، يكي از گوياترين ملاك هاي آماري براي تعيين كيفيت برازش است . از سوي ديگر، به علت دامنة گسترده تغييرات در خواص سنگ ها و تعداد محدود نمونه هاي سنگي مورد آزمايش، اطلاق يك سطح اعتماد به داده هاي بدست آمده ضروري است . در اين راستا، در اين تحقيق ملاك جديدي تحت عنوان " دامنه عدم قطعيت ثابت ها " ، جهت مقايسه معيارهاي تجربي شكست پيشنهاد شده است از آنجايي كه اين ملاك تركيبي از پارامترهاي جمع مجذور خطاها، شكل معيار، درجه آزادي تابع و سطح اعتماد مورد انتظار از ثابت هاي هر معيار است، نسبت به ملاك ضريب همبستگي جامعتر بوده و جهت مقايسه معيارهاي تجربي شكست در محيطهاي با سطح اطمينانهاي متفاوت، مناسبتر است .

كلمات كليدي:

معيار تجربي شكست، عدم قطعيت، فواصل اطمينان، سطح اعتماد